Görsel & Telif: Yujing Qin (University of Arizona)Oregon, Madras’ın açık göklerinde, bu renkli tutulma kompoziti Güneş’in yakalanması zor kromosferik veya ışıltı tayfını yakalıyor. 21 Ağustos’ta telefoto mercek ve optik ağla alınan yalnızca üç poz bu karede yer alıyor. En solda, Güneş’in doğrudan fotoğraflanmış, tamlığın başında ve sonunda görülen elmas yüzük benzeri görüntüsü, maksimum tutulma sırasında Ay diskinin bir siluetini çevreliyor. Optik ağ tarafından sağa doğru renklerine ayrılan Güneş’in fotosferik tayfı iki adet devamlı çizgiyi izliyor. Bunlar Güneş’in normalde çok güçlü olan diskinin elmas yüzük parlamalarına karşılık geliyor. Ama Güneş kromosferinin kısa süreli, ince kavisleri boyunca bulunan atomlar tarafından yayınlanan ışığın her dalga boyunda ayrı ayrı tutulma fotoğrafları da beliriyor. En parlak fotoğraflar, veya en güçlü kromosferik emisyon, hidrojen atomlarından kaynaklanıyor. Kırmızı hidrojen alfa emisyonu en sağda, mavi ve mor hidrojen serileri emisyonu solda yer alıyor. Bunların arasında en parlak sarı emisyon helyumun, ilk olarak Güneş’in ışıltı tayfında keşfedilen bir elementin atomları tarafından üretiliyor.
