Perseus moleküler bulutundaki bir gaz ve genç yıldızlar bulutu, evren hakkında ilginç bir gerçeği ortaya çıkarıyor olabilir: hepsi değilse bile çoğu yıldız çiftler halinde doğuyor. Bu da Güneş’in oralarda bir yerde kayıp bir yoldaşı olduğu anlamına geliyor ve bu yıldız, bilinen çok sayıda yıldızdan birisi olabilir.
Özünde tüm yıldızlar moleküler bulutlar içerisinde oluşur. Perseus gözlemlerinde, bu yıldızların tamamına yakını kütle çekimsel olarak bağlıydılar. Bu da ön yıldızların bir gerekliliği olabilir, yumurta benzeri cisimler kütle biriktirebilmek için bir yoldaşla ortak bir kütle çekim merkezine ihtiyaç duyuyor olabilirler. Yoğun çekirdekler daha sonra daha fazla yıldız oluşturmak için artakalan maddeleri kullanıp süreci devam ettirirler.
Öyleyse Güneş’in neden bir yoldaşı yok (tabii kime sorduğunuza bağlı)? Öyle görünüyor ki yıldızların yüzde 60’ı zaman içerisinde kardeşlerinden uzaklaşıyor ve kütle çekim bağları kopana kadar aralarındaki mesafe artıyor. Aynı zamanda bunların tamamı kütlesel anlamda simetrik olmayabilir, yani bazı eski yoldaşlar, daha büyük yıldızlar tarafından uzaklaştırılan kahverengi cüceler de olabilir.
Monthly Notices of the Royal Astronomical Society tarafından kabul edilen makalenin yazarları, hipotezlerini doğrulamak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç olduğunu belirtiyorlar. Ama eğer bu doğruysa, Güneş’in bir zamanlar sahip olduğu yoldaşı bulmak için av devam edebilir.
