Burada, güney göklerindeki davetkar bir görüntü, Büyük Macellan Bulutu dar bant filtrelerden görülüyor. Bu filtreler yalnızca iyonize sülfür, hidrojen ve oksijen atomları tarafından yayınlanan ışığı iletmek üzere tasarlandı. Enerjik yıldız ışığıyla iyonize olan atomlar karakteristik ışıklarını, elektronlar tekrar yakalanıp atom daha düşük bir enerji seviyesine geçtiğinde yayınlarlar. Bunun bir sonucu olarak LMC’nin bu sahte renk görseli, dev, genç yıldızları çevreleyen kabuk şekilli iyonize gaz bulutlarıyla dolu gibi görünüyor. Güçlü yıldız rüzgarları ve morötesi radyasyonla şekillenen parlak bulutlar, H II (iyonize hidrojen) bölgeleri olarak bilinen hidrojen emisyonu tarafından domine ediliyorlar. Kendisi de üst üste binen çok sayıda kabuktan oluşan Tarantula Nebulası, üst ortada bulunan yıldız oluşum bölgesidir. Kendi Samanyolu galaksimizin bir uydusu olan LMC yaklaşık 15,000 ışık yılı genişliğindedir ve Kılıçbalığı (Dorado) Takımyıldızı’nda, yaklaşık 180,000 ışık yılı mesafede bulunur.
Görsel: John Gleason
